... digitaliserast? Korleis kan det skje? På fyrste spørsmålat svarar eg klart ja, men på det andre er svaret meir uklart. Elevar med kvar sin PC i klasserommet og lærarar som deltakarar i sosiale medium er neppe dei avgjerande faktorane for at alle elevar skal lukkast med skulegangen.
For læraren kan bruken av sosiale medium vera ei kjelde til inspirasjon og tips om programvare, filmar og anna kan gi ny giv i undervisninga. Ein utvikla delingskultur vil kunne gjere arbeidsdagen enklare og gi meir tid til elevane enn til for- og etterarbeid.
For elevane vil det gi nye utfordringar og ei meir variert opplæring. Det vert vansklegare å spå kva neste time vil bringe. Kanskje kan stoffet presenterast på ulike måtar slik at fleire kan lære på "sin" måte. Delar av opplæringa kan kanskje skje i miljø der elevane er kjent frå før. Der dei føler seg trygge.
Skal digitaliseringa av lærarane lukkast trur eg følgjande moment må tilfredsstillast:
* gode døme må syne at dette er noko som gir gevinst i det aktuelle faget. Læraren må få meir tid til elevane og fleire elevar må lukkast ved å fullføre eller få betre karakter.
* læraren må oppleve ein gevinst i form av betre tid og/eller at undervisninga er god og gir resultat.
* terskelen for å ta dette i bruk må vera så låg som mogeleg.
PC-en er dårleg egna som skrutrekker, fil og hamar, men kan kanskje brukast til andre ting. Planlegging og dokumentasjon er aktuelle emne, men vil PC-bruk gi eit betre resultat? Eg trur me treng faglærarar som ynskjer å leite og prøve seg fram til gode døme. Men her går det tid og då kjem ein fort til prioriteringar. Skal eg "forske" i databruk til arbeidet mitt eller drive med hobbyen eg har kjær eller være saman med familien?
Brukarterskelen vert viktig. Kan eg ta dette i bruk utan å bruke lang tid på å lære bruken, aukar sjansen for å prøve det i faget. For mange vil språket vera ei barriere. Det som er på norsk vil ha ein stor fordel. Sjølve bruken bør vera mest mogeleg sjølvforklarande og logisk. Mange "klikk" for å kome fram til rett stad vert som eit rebusløp der mange går seg bort undervegs. Då vert det enklare å fortsette på gamlemåten.
Ein annan faktor med sosiale medium er at lærarane bør vera kjent i dei miljøa elevane ferdast. Då vert det enklare å forstå mykje av åtferda til ungdomane. Kanskje dette kan gjera PC-en i klasserommet mindre skremmande? Kanskje iveren etter kontroll og stenging vert mindre med auka kjennskap?
Mitt mareritt er ikkje at elevane skal finne ting på nettet som IKKJE vedkjem faget, men at dei skal bli stengt ute frå informasjonen dei treng for å lære faget. Finn elevane ein måte å lære faget på gjennom bruken av PC er dette positivt. Kva digitale verktøy som vert nytta er av mindre interesse (bortsett frå at eg kanskje kan gi dette som tips til andre elevar). Så får eg ta utfordringa ved å lage undervisningsopplegg og oppgåver som gir liten lyst og tid til å ferdast på nettstader eg helst ser elevane held seg vekk frå i timane.
